Nadejście nowego roku stało się już tożsame z wyznaczaniem sobie kolejnych postanowień. Niektórych celów nie udaje się jednak osiągnąć. Warto więc wiedzieć, że nie zawsze wynika to z naszej motywacji

Według badań przeprowadzonych przez CBOS nawet 80% ludzi przygotowuje listę postanowień noworocznych. Nic w tym dziwnego. Wielu z nas chce się przecież pozbyć zbędnych kilogramów czy dręczących uzależnień. Co jednak zrobić, aby w tym roku wypełnić je wszystkie? Odpowiedzi należy szukać w genotypie!

Cel nr 1: SCHUDNĘ

To jedno z tych postanowień, które można uznać za najczęściej wybierane. Wielu mogło się już do niego zniechęcić i wyzbyć wszelkiej motywacji. Tymczasem okazuje się, że skuteczne odchudzanie zależy w dużej mierze od uwarunkowań genetycznych.

– W naszym genotypie znajdują się markery, które są ważnymi czynnikami ryzyka otyłości – tłumaczy dr inż. Tomasz Czernecki, dietetyk genetyczny. Z otyłością wiąże się wiele chorób przewlekłych, takich jak zaburzenia przemiany materii czy gospodarki lipidowej, cukrzyca, nadciśnienie tętnicze i tzw. zespół metaboliczny. U osób obciążonych tym wariantem genetycznym ryzyko wystąpienia nadwagi jest wyższe o 20%, a otyłości (zwłaszcza najbardziej niebezpiecznej brzusznej) o 60% – dodaje Czernecki.

Genotyp, który wskazuje wysokie genetyczne predyspozycje do otyłości i towarzyszących jej chorób przewlekłych ma 17,1% Europejczyków. Wiedza na temat tego, czy również i my znajdujemy się w tej grupie, pozwoli nam na opracowanie diety „szytej na naszą miarę” oraz ułatwi wybór produktów, które powinniśmy włączyć do naszego codziennego jadłospisu.
Wynika z tego, że nasze DNA chowa cenne informacje o tym, co i w jakich ilościach powinniśmy jeść, a także jakie aktywności fizyczne wybierać. Dlatego warto dostosować sposoby walki z nadwagą do tego, jaki genotyp posiadamy i przy pomocy tych narzędzi zmieniać w nowym roku swoje ciało.

Cel nr 2: ZERO STRESU I ZŁYCH NAWYKÓW

Dokładne badania mogą nam także pomóc w pracy nad sobą i swoim charakterem. Dzięki nim można  stwierdzić, co najlepiej ukoi nasze zszargane nerwy. W tym celu analitycy badają m.in. receptor dopaminy, nautrofiny BDNF i receptory glukokortykoidowe, które określające poziom kortyzolu.

Ta analiza może na przykład wykazać, że nasz receptor dopaminy przynależy do typu B, co oznacza, że genotyp jest podobny do niemal 80% społeczeństwa i że m.in. nasza osobowość to typ statecznego domatora. Domatora cechować może z kolei opanowanie, powściągliwość, konserwatywne podejście do życia, a także przywiązanie do pewnej powtarzalności i rutyny. Prospołeczna, altruistyczna postawa, uporządkowanie, oszczędność czy skłonność do późniejszej inicjacji seksualnej to również cechy charakterystyczne dla tego typu osobowości. Informacje te z pewnością pomogą przełożyć nam postanowienia na rzeczywistość i zmierzyć się z postawami, na które akurat jesteśmy w stanie wpłynąć.

Źródło: Synertime