„Teatr, który się wtrąca” – ten cytat zaczerpnięty z tekstu Zygmunta Hübnera, stał się mottem i ideą przyświecającą wszystkim działaniom Teatru Powszechnego w Warszawie. Od pięciu sezonów tworzymy na warszawskiej Pradze miejsce, w którym nie tylko powstają spektakle teatralne, ale też tworzy się realna przestrzeń debaty publicznej i oparte na demokratycznych zasadach społeczeństwo obywatelskie. Patrzymy na Teatr Powszechny przede wszystkim jako na instytucję publiczną i wciąż na nowo zadajemy sobie i widzom pytania o jej współczesną misję i obowiązki wobec społeczności.
Program
Nie traktujemy naszego repertuaru tylko jako zbioru tytułów, a naszego miejsca pracy jako domu produkcyjnego dla kolejnych reżyserów. Zamiast tego, we wszystkich naszych działaniach artystycznych i społecznych mówimy o ważnych, a czasami również niewygodnych tematach takich, jak: kryzys uchodźczy, odradzające się tendencje faszystowskie, pedofilia w Kościele, rozliczenie transformacji ustrojowej, krytyka kapitalizmu, kondycja sztuki krytycznej, nowe oblicza polskiej klasy średniej, ekologia, czy feminizm. Podejmowaliśmy te tematy we wszystkich naszych spektaklach i będziemy je rozwijać w kolejnych.
Instytucja
Teatr jest dla nas przestrzenią, w której może dochodzić do uwidocznienia i przepracowania skrywanych konfliktów społecznych. Miejscem, w którym mogą twórczo spierać się sprzeczne postawy i poglądy, przez co ukazywany jest realny stan naszego społeczeństwa. Teatr jest w końcu miejscem tworzenia się wspólnoty – nie tej wyobrażonej, homogenicznej i zgodnej, ale wspólnoty niezależnych i kreatywnych jednostek, budowanej przez partycypację, tolerancję i empatię. Wspólnotowość tworzymy też na poziomie samej instytucji; staramy się odejść od sztywnych, hierarchicznych struktur na rzecz demokratyzacji stosunków pracy i upodmiotowienia pracowników.
Wyjść z czarnego pudełka
Nowoczesna instytucja nie może funkcjonować w oderwaniu od środowiska, w którym działa. Przestrzeń miasta jest dzisiaj często poddawana logice kapitalizmu nastawionej na eksploatację i wyzysk. Chcemy więc szukać nowych – opartych na odpowiedzialności i innowacji – sposobów myślenia o niej. Cykliczne projekty takie, jak Forum Przyszłości Kultury, Festiwal Sztuki i Społeczności Miasto Szczęśliwe, Ogród Powszechny, udział Teatru w programie rewitalizacji Pragi i stała współpraca z Fundacją Strefa WolnoSłowa, mają ca celu budowanie długofalowych relacji z lokalną społecznością, aktywistami miejskimi i organizacjami pozarządowymi.
Koalicje
Kiedy w życiu publicznym nacjonalizm, szowinizm i populizm rosną w siłę, obowiązkiem instytucji kultury jest przedstawienie alternatywnej drogi rozwoju. Dlatego w naszej działalności stawiamy na współpracę międzynarodową (jak np. przy międzynarodowym projekcie „Atlas of Transitions. New geographies for a cross-cultural Europe”) i budowanie szerokich koalicji społecznych. Stale współpracujemy zarówno z zagranicznym instytucjami, jak i mniejszymi, lokalnymi grupami aktywistów. Za nasz obowiązek uważamy też wspieranie obywatelskich ruchów protestu i osób działających na rzecz demokracji.
W nadchodzących latach będziemy dalej „wtrącać się” – otwierać nasz budynek na cenne inicjatywy obywatelskie, działać lokalnie i międzynarodowo, wspierać ruchy demokratyczne i dialog międzykulturowy; sprzeciwiać się ksenofobii, budować kulturową opozycję wobec faszyzacji życia publicznego i neoliberalnego myślenia o sztuce. Będziemy tworzyć nowoczesną i demokratyczną instytucję kultury, podmiotowo traktującą swoich pracowników i odbiorców, tworzącą koalicje z ruchami społecznymi. Miejsce, w którym tworzy się wizje przyszłości.
Zespół Teatru Powszechnego w Warszawie
Siedziba Teatru Powszechnego im. Zygmunta Hübnera znajduje się na warszawskiej Pradze, przy ul. Zamoyskiego 20. W 2014 roku dyrektorem został Paweł Łysak, a jego zastępcą Paweł Sztarbowski. Zgodnie z misją – „teatr, który się wtrąca” wystawia spektakle czołówki polskich reżyserów, a także jest otwarty na wszelkie wydarzenia edukacyjno-animacyjne, takie jak: warsztaty, spotkania z twórcami, debaty, panele dyskusyjne, performanse, koncerty, wystawy i happeningi. Teatr Powszechny chce być dostępny dla każdego widza, który gotowy jest na krytyczne myślenie, zmianę społeczną i kulturalny ferment.
