O jego talencie świadczyć może nie tylko tegoroczny Paszport POLITYKI w kategorii MUZYKA POWAŻNA, ale i cały imponujący dorobek artystyczny

Studiował w katowickiej Akademii Muzycznej oraz w Królewskim Konserwatorium w Hadze. Teraz sam jest wykładowcą, a do tego znawcą różnorodnych instrumentów. Z przekonaniem można stwierdzić, że klawesyny, klawikordy, historyczne fortepiany czy organy nie mają przed nim żadnych tajemnic.

Nie da się ukryć, że muzyka baroku jest tym, co naprawdę go interesuje. Nie bez przyczyny jest też jednym z nielicznych, którzy potrafią wykonać partię basso continuo, charakterystyczną dla wspomnianego okresu. Co ważne, podziw budzi nie tylko w polskich artystach, ale i tych pochodzących z innych krajów.

Współpracuje z wieloma cenionymi muzykami, m.in. z Rachel Podger – grającą na skrzypcach Brytyjką i jej grupą Brecon Baroque. Na tym nie koniec, angażuje się również w projekty realizowane z włoskim skrzypkiem Enrico Onofrim i jego orkiestrą Divino Sospiro. Będąc członkiem wielu grup nie zatraca jednak swojej indywidualności, a jego wrażliwość i ciekawe interpretacje są podkreślane na każdym kroku.

Koncertuje nie tylko w Europie, ale i w Azji czy obu Amerykach, a w międzyczasie wydaje płyty. Ostatni rok przyniósł jego podwójny album z koncertami klawiszowymi Johanna Gottfrieda Müthela, ostatniego ucznia Johanna Sebastiana Bacha. Na płycie można go usłyszeć z grupą Arte dei Suonatori. W tym roku ma się z kolei ukazać kolejna, tym razem solowa płyta „Cromatica”.