Luksusowy odpoczynek w otoczeniu Białowieskiego Parku Narodowego!
Hotel „Białowieski”*** Conference, Wellness & SPA to obiekt położony w samym sercu Puszczy Białowieskiej. Zaciszna lokalizacja, bezpośrednie sąsiedztwo terenów objętych ochroną w ramach programu Natura 2000, a jednocześnie bliskość Białowieskiego Parku Narodowego i zabytków pozostawionych przez cara Aleksandra III sprawiają, że obiekt jest idealnym miejscem do wypoczynku.
Hotel „Białowieski”*** Conference Wellness & SPA dysponuje 86 obszernymi, komfortowo wyposażonymi pokojami. 68 pokojów i apartamentów znajduje się w nowo oddanej części Komfort & Business, zaś 18 pokojów w części Standard Hotelu.
Do Państwa dyspozycji przygotowaliśmy pokoje dwuosobowe standard (które mogą służyć jako ekskluzywne jedynki), pokoje typu superior, business i dwupoziomowe apartamenty o łącznej bazie noclegowej 200 miejsc.
Każdy pokój wyposażony jest w TV SAT, bezpłatny bezprzewodowy dostęp do Internetu, telefon, radio, łazienkę, sejf. Większość z nich jest wyposażona w balkony.
Na terenie obiektu znajduje się największy kompleks basenowy w tej części regionu z atrakcjami: basen kryty 17x10m, dzika rzeka, gejzery powietrzne, ławki z masażem powietrznym, natryski wrażeń, jacuzzi wewnętrzne i zewnętrzne całoroczne, sauny i łaźnie parowe oraz bardzo bogata oferta SPA.
INFORMATOR TURYSTYCZNY
Sama miejscowość Białowieża jest piękną osadą wśród Puszczy z zachowanymi wieloma zabytkami z XIX i XX w. Pierwsze wzmianki historyczne o Białowieży sięgają XV w. i mówią o myśliwskim dworze z białą wieżą. Stąd też nazwa miejscowości.
WARTO ZOBACZYĆ
Cerkiew pw. św. Mikołaja Cudotwórcy – znajduje się przy ul. Sportowej 9. Zbudowana w 1895 r. świątynia została wzniesiona z czerwonej cegły. Wnętrze cerkwi to przede wszystkim ceramiczny ikonostas oraz ołtarze dekorowany orientalną majoliką. Kościół rzymsko-katolicki pw. św. Teresy od Dzieciątka Jezus – jest usytuowany przy ul. Park Dyrekcyjny 2. Świątynia została wzniesiona w okresie międzywojennym. Szczególnie interesująca i warta uwagi we wnętrzu kościoła jest kaplica św. Huberta (patrona myśliwych) z charakterystycznym wystrojem z korzeni i rogów.
Rezerwat Pokazowy Żubrów – położony jest przy szosie Hajnówka–Białowieża, ok. 3 km przed Białowieżą. Na powierzchni ok. 27 ha, w warunkach zbliżonych do naturalnych, prezentowane są wszystkie gatunki ssaków kopytnych żyjących w Puszczy Białowieskiej oraz duże drapieżniki. Kto przemierzając szlaki Puszczy Białowieskiej nie miał szczęścia, by zobaczyć żubra, może go zobaczyć w Rezerwacie. Prezentowana jest w nim grupa żubrów, złożona z dorosłego samca, kilku żubrzyc oraz ich potomstwa. W zagrodach żyją również łosie, jelenie, sarny i dziki. Atrakcję stanowi także możliwość zobaczenia watahy wilków i rysia. W Rezerwacie prezentowana jest także grupa koników typu tarpana, złożona z ogiera, kilku klaczy i młodych.
Muzeum Przyrodniczo-Leśne na dwóch poziomach prezentuje przyrodę i historię Puszczy Białowieskiej oraz wielowiekową działalność człowieka na tym terenie. Eksponowane są w nim najbardziej charakterystyczne dla Puszczy zbiorowiska leśne: grąd, ols, łęg, bór, borealna świerczyna bagienna. Zaprezentowane jest życie podziemne w lesie, bezkręgowce, ssaki kopytne i drapieżne oraz ptaki. Przybliżony został także świat zwierząt i roślin związanych ze środowiskiem ziemno-wodnym, fazy rozkładu drewna i bogactwo grzybów. W części historycznej ukazano bartnictwo, sianożęcia, przerób drewna na terpentynę oraz wąskotorową kolejkę leśną. Ukształtowanie podłogi, przyciemnione światła, efekty dnia i nocy, odgłosy Puszczy sprawiają, że po przekroczeniu progu wystawy wydaje się, że znajdujemy się w środku lasu. Muzeum organizuje również wystawy czasowe.
Informacje praktyczne: ekspozycję stałą w Muzeum można zwiedzać indywidualnie i grupowo, z przewodnikiem lub z audio-przewodnikiem. Czas zwiedzania ekspozycji stałej wynosi ok. 1 godziny.
Park Pałacowy – położony w Białowieży, został założony na przełomie XIX i XX w. wokół wznoszonej w latach 1889–1894 myśliwskiej rezydencji carów Rosji. Jego powierzchnia wynosi ok. 50 ha. Głównym obiektem tej rezydencji był pałac, który spłonął w 1944 r. Ocalała jedynie tzw. brama kuchenna. Zachowały się również budynki towarzyszące niegdyś pałacowi carskiemu: Dom Zarządu, Dom Marszałkowski, Dom Jegierski, Dom Szoferów, Dom Łaźni. W miejscu, w którym stał niegdyś pałac dziś znajduje się Dyrekcja, Muzeum Przyrodniczo-Leśne i Pokoje Gościnne BPN. Park zaprojektowany został w stylu angielskim, nazywanym też krajobrazowym, przez znanego planistę – Waleriana Kronenberga. Jego cechą charakterystyczną są swobodne założenia kompozycyjne, z wysunięciem na plan pierwszy wątku roślinnego. Na tle zwartych zadrzewień malowniczo wyglądają rosnące na polanach pojedyncze egzemplarze drzew, jak i małe ich grupki. Z zasadzonych tu około 200 gatunków drzew i krzewów do dzisiaj zachowało się blisko 90. Na terenie Parku znajduje się najstarszy budynek w Białowieży – drewniany dworek z 1845 r., wzniesiony na potrzeby gubernatora grodzieńskiego – obecnie siedziba Ośrodka Edukacji Przyrodniczej BPN. Na grobli przecinającej dwa stawy znajduje się obelisk z piaskowca – najstarszy zabytek w Białowieży, upamiętniający polowanie Augusta III Sasa z 1752 r. Na wzgórzu pałacowym rośnie grupa dębów szypułkowych, liczących dziś ponad 250 lat. Park Pałacowy chroniony jest jako zabytkowe założenie parkowe.
Obręb Ochronny Rezerwat – Biorąc po uwagę czas zastosowania ochrony przyrody w postaci parku narodowego na terenie dzisiejszego Obrębu Ochronnego Rezerwat możemy wyróżnić dwa obszary:
– najstarszą część Parku – dawny Rezerwat Ścisły – położony na południe od rzeki Hwoźna i na wschód od rzeki Narewka;
– najmłodszą część Parku – dawny Obręb Ochronny Hwoźna – włączony w granice Parku w 1996 r., położony na północ od rzeki Hwoźna i na zachód od rzeki Narewka.
POŁUDNIOWO-WSCHODNIA CZĘŚĆ OBRĘBU OCHRONNEGO REZERWAT
Najstarsza część Obrębu (dawny Rezerwat Ścisły) Jest najcenniejszym obiektem przyrodniczym BPN. Część tego obszaru wchodziła w skład powołanego w 1921 r. leśnictwa „Rezerwat”, które było zalążkiem obecnego Parku. Ochronie podlegają tu wszystkie elementy przyrody: gleba, stosunki wodne, rośliny, zwierzęta, grzyby, krajobraz oraz pozostałości dawnej działalności człowieka (np. kurhany, drzewa bartne, mielerze). Teren ten porasta las naturalny, czyli taki, który nie został posadzony przez człowieka i rośnie bez jego ingerencji. Tworzy go wiele gatunków drzew. To las różnowiekowy.
Można w nim zobaczyć wszystkie fazy życia drzewa: od siewki po drzewa obumarłe. Uwagę odwiedzających zwraca duża ilość martwego drewna: stojące suche pnie, złomy, wykroty.
Właśnie dzięki niemu występują tu najrzadsze gatunki grzybów (np. pniarek różowy, soplówka gałęzista) i zwierząt (np. chrząszcze – bogatek wspaniały i rozmiazg kolweński, czy ornitologiczne perełki – dzięcioł trójpalczasty i dzięcioł białogrzbiety). Wiele żyjących na tym obszarze gatunków to relikty lasów pierwotnych.
Informacje praktyczne: osoby indywidualne i wycieczki grupowe mogą zwiedzać obszar objęty ochroną ścisłą idąc nieoznakowaną w terenie trasą „Do Dębu Jagiełły” (długość 7 km, w tym 4 km po terenie dawnego Rezerwatu Ścisłego; czas przejścia – 3 godziny) wyłącznie pod opieką przewodnika turystycznego posiadającego licencję wydaną przez Dyrektora BPN. Przewodnik może prowadzić grupę liczącą max. 20 osób (łącznie z opiekunami grup dzieci i młodzieży).
Przewodnika można wynająć w licencjonowanych przez Park biurach turystycznych.
PÓŁNOCNO-ZACHODNIA CZĘŚĆ OBRĘBU OCHRONNEGO REZERWAT
Najmłodsza część Obrębu (dawny Obręb Ochronny Hwoźna). Tę część Parku stanowi obszar leśny przejęty od Lasów Państwowych w 1996 r., kiedy BPN został poszerzony. Na niektórych obszarach las zachował tu naturalny charakter.
Dotyczy to w szczególności obszarów leśnych na terenie uroczysk – Głuszec i Wilczy Szlak. Od 1979 r. uroczyska te były objęte ochroną jako częściowe rezerwaty przyrody, a po powiększeniu Parku znalazły się w jego granicach. Naturalny charakter zachowały także lasy położone nad rzeką Hwoźną i Narewką.
Ta część BPN w szeroki sposób udostępniona jest dla turystyki pieszej i rowerowej, zimą – narciarskiej. Ponad 25 km szlaków pieszych i 14 km szlaków rowerowych przebiega przez najciekawsze fragmenty tej części Parku. Liczne obiekty, tj. drewniane kładki, punkty widokowe, tablice informacyjne ułatwiają zwiedzanie i poznawanie przyrody.
Informacje praktyczne: turyści indywidualni po północnej części BPN mogą poruszać się bez przewodnika. Grupy zorganizowane, liczące ponad 10 osób, muszą mieć przewodnika licencjonowanego przez BPN. Ta część Parku oddalona jest ok. 21 km od Białowieży i 5 km od Narewki. Prowadzą do niej trzy główne drogi:
– od strony Narewki – dojście lub dojazd Drogą Narewkowską do składnicy przed Kosym Mostem,
– od strony osady Zamosze (1 km od wsi Stare Masiewo),
– od strony wsi Stare Masiewo.
Przy każdym z tych miejsc jest miejsce parkingowe, wiata i tablica informacyjna z mapą. Ostoje Żubrów – Ostoja zwana „Kosy Most” położona jest w uroczysku o tej samej nazwie, przy moście na rzece Narewka. Druga ostoja – „Czoło”, znajduje się tuż za wsią Stare Masiewo (Masiewo I). W miejscach tych znajdują się drewniane platformy, z których można obserwować żubry i inne zwierzęta. W głównej części obu ostoi zlokalizowane są magazynopaśniki w kształcie tradycyjnych brogów. W nich przechowywane jest siano pozyskane ze składnic leśnych i łąk ostoi. Karma ta przyciąga w zimie żubry i inne zwierzęta, umożliwiając ich obserwację. Informacje na tablicach pomagają poznać historię i biologię żubra.
Skansen Architektury Drewnianej Ludności Ruskiej Podlasia – znajduje się na końcu Białowieży jadąc w kierunku wsi Budy. Zwiedzanie skansenu warto poprzedzić telefonem 85 683 36 28.
Wypoczywając w Białowieży warto skorzystać z takich atrakcji jak kolejka Białowieski Ekspress czy Puszczańska Kolej Drezynowa (napędzana siłą własnych mięśni). Obie formy zwiedzania pozwolą cieszyć się urokami pięknej Puszczy Białowieskiej.
TRASY PIESZE I ROWEROWE
Hajnówka – Białowieża (zielony, 25 km)
Szlak biegnie przez Rezerwat Krajobrazowy im. Władysława Szafera, który chroni florę i faunę Puszczy Białowieskiej oraz kurhany z X – XIII wieku. W połowie trasy, szlak przecina szosę Hajnówka – Białowieża, przechodząc przez Parking Zwierzyniec. Można tam zatrzymać się na dłuższy odpoczynek, wypić herbatę oraz coś zjeść (Zajazd Myśliwski). Dalej szlak prowadzi do Rezerwatu Pokazowego Żubrów, w którym można zobaczyć zwierzęta żyjące w Puszczy. Szlak kończy się w Białowieży.
Hajnówka – Narewka „Szlak walk partyzanckich” (czerwony, 22 km)
Jest to doskonałe miejsce wypadowe na wycieczki po Puszczy Białowieskiej. Szlak rozpoczyna się w Hajnówce, biegnie przez rezerwaty przyrody: „Lipiny” i „Szczekotowo”. Rezerwat „Lipiny” został utworzony w celu zachowania jedynego na terenie Puszczy stanowiska dębu bezszypułkowego. Tajemniczy rezerwat „Szczekotowo” chroni starosłowiańskie cmentarzyska kurhanowe X – XIII wieku.
Ciekawym obiektem znajdującym się na szlaku jest prawosławna kapliczka z cudownym źródełkiem, znana pod nazwą „Krynoczka”. W 1999 r. obchodzono 150-lecie istnienia świątyni. Podążając dalej Lipińskim Traktem dociera się do wsi Świnoroje, gdzie znajduje się pole namiotowe, a także ścieżka dydaktyczna „Pod Dębami” Leśnego Kompleksu Promocyjnego „Lasy Puszczy Białowieskiej”. Szlak kończy się w Narewce.
Hajnówka – Orzeszkowo – Hajnówka „Szlak Śladami Powstania Styczniowego” (niebieski, 31 km)
Szlak ma charakter obwodnicy turystycznej. Biegnie obrzeżami Puszczy do wsi Orzeszkowo, gdzie znajduje się pomnik powstańców rozstrzelanych w 1863 r. oraz krzyż z czasów II wojny światowej postawiony przez mieszkańców w podziękowaniu za ocalenie wsi przed spaleniem.
Dalej szlak zagłębia się w leśne ostępy, doprowadzając do pomnika przyrody Car Dąb. Jest on zaliczany do największych drzew w Puszczy i mimo tego, że od kilkunastu lat jest uschnięty to wciąż stoi, strzegąc lasu. Kierując się na wschód dotrzemy do trasy przejazdu kolejki wąskotorowej. Szlak biegnie przy rezerwacie „Głęboki Kąt”, który został utworzony w celu ochrony boru świerkowego o charakterze borealnym. Szlak kończy się w Hajnówce.
Białowieża – Topiło (żółty, 19 km)
Szlak biegnie głównymi drogami puszczańskimi przez rezerwaty: „Podcerkwa”, „Berezowo”, „Olszanka Myśliszcze”, „Michnówka”. Chronią one przede wszystkim miejsca bytowania motyli dziennych i kraśników. Szlak kończy się w leśnej osadzie Topiło, gdzie znajduje się końcowy przystanek kolejki wąskotorowej, a także ciekawe miejsce na odpoczynek pod drewnianą wiatą. Wokół znajdujących się tam stawów poprowadzono ścieżkę edukacyjną „Leśne Osobliwości”.
Białowieża – Czerlonka Osada – Zwierzyniec (niebieski, 17 km)
Szlak rozpoczyna się przy zabytkowym, drewnianym dworcu Białowieża Towarowa, prowadzi przez wsie Podolany I i Podolany II, do Ośrodka Edukacji Leśnej „Jagiellońskie”. Dalej biegnie Trybem Jagiellońskim do Czerlonki, a stamtąd do Osady Zwierzyniec.
Białowieża – „Miejscami Pamięci Narodowej” (czerwony, 14 km)
Szlak rozpoczyna się w Białowieży, biegnie niedaleko zabytkowego, drewnianego dworca Białowieża Towarowa, docierając do położonego w lesie Ośrodka Edukacji Leśnej „Jagiellońskie”. Następnie przez wsie Podolany I i Podolany II wraca do Białowieży. Szlak pokrywa się częściowo ze ścieżką edukacyjną „Krajobrazy Puszczy”.
Białowieża – Siemianówka (niebieski, 41 km)
Szlak prowadzi przez Pogorzelce, gdzie zachowała się drewniana architektura wsi podlaskiej. Następnie biegnie przez uroczysko Stara Białowieża (tutaj znajduje się ścieżka edukacyjna „Szlak Dębów Królewskich i Książąt Litewskich”). Szlak przebiega przez Gruszki, Babią Górę (znajduje się tam wieża widokowa). Kończy się w Siemianówce, gdzie znajduje się prawosławna cerkiew p.w. Św. Jerzego Zwycięscy, z XVIII w. Ciekawostką jest fakt, że wieś leży poniżej poziomu wody Zalewu Siemianówka i jest chroniona wałem przed zalaniem.
Białowieża – Narewka (żółty, 21 km)
Trasa szlaku biegnie przez wieś Pogorzelce i Uroczysko Stara Białowieża, gdzie znajduje się kilkusetmetrowa ścieżka edukacyjna – „Szlak Dębów Królewskich i Książąt Litewskich”. Szlak prowadzi Drogą Narewkowską przez Janowo do Narewki.
Masiewo – Kosy Most (tzw. Wilczy Szlak, zielony, 16 km)
Szlak znajduje się na terenie Białowieskiego Parku Narodowego. Rozpoczyna się w uroczysku Kosy Most, gdzie postawiono wieżę widokową, przeznaczoną głównie do obserwacji ptaków w dolinie Narewki. Dalej szlak prowadzi do uroczyska „Wilczy Szlak” (od niego nazwano tą trasę), znajduje się tu dobrze zachowany białowieski grąd z dorodnymi dębami. Szlak prowadzi leśnymi drogami do uroczyska Głuszec. Szlak kończy się w Masiewie, na tzw. Polanie Masiewskiej.
Masiewo – Uroczysko Głuszec – Masiewo (czerwony, 6,5 km)
Jest to szlak okrężny wokół dawnego rezerwatu „Głuszec”, włączonego w 1996 r. do Białowieskiego Parku Narodowego. Znajdują się tam torfowiska wysokie i wiele gatunków chronionych roślin (np. widłak cyprysowy). Szlak częściowo pokrywa się z Wilczym Szlakiem.
„Miejsce Mocy” (czarny, 5,5 km)
Jest to starosłowiańskie miejsce kultu – kamienny krąg. Znajduje się tam tajemnicze skupisko drzew (w tym zniekształcone świerki, dęby, grusze i głogi). Radiesteci, którzy przeprowadzili badania tego miejsca, stwierdzili wysoki poziom tzw. pozytywnego promieniowania.
„Carska Tropina” (czarny, 4 km).
Jest to dawna droga myśliwska, rozpoczynająca się przy wieży widokowej na Kosym Moście (na szlaku zostały wybudowane kładki i punkt widokowy nad rzeką Narewką).
Zapraszamy serdecznie do rezerwowania pobytów:
https://www.hotel.bialowieza.pl/
