Podziemne budowle w Polsce

Zakorkowane ulice, przepełnione parkingi oraz problemy z odpadami da się pokonać dzięki budownictwu podziemnemu. To rozwiązanie może znacznie wpłynąć na nasze życie i miejsce, w którym mieszkamy

Inspiracje dotyczące podziemnych budowli można zaczerpnąć choćby od starożytnych, którzy żyli w jaskiniach i tam spędzali znaczną część swojego czasu. Do najstarszych tuneli podziemnych należą te dostarczające wodę do Jerozolimy zbudowane za panowania królów Dawida i Salomona. W Europie pierwszy tunel doprowadzający wodę wybudowano na greckiej wyspie Samos ok. 530r. p.n.e. Na terenie Turcji w latach 780-1180 zbudowano podziemne miasto Derinkuyu, które ma 11 poziomów i może pomieścić 30 tys. ludzi.

Polskie budowle poziemne zaczęły się z kolei pojawiać w średniowieczu. Wtedy to budowano pod ziemią między innymi obiekty obronne lub takie, które miały służyć magazynowaniu różnych produktów. Do tej pory udało się zabezpieczyć podziemia 18 miast w naszym kraju. Skoro budowle tego typu istniały kilkaset, a nawet kilka tysięcy lat temu to dlaczego nie korzystać z nich teraz? Są one oczywiście brane pod uwagę przy okazji wprowadzania sieci kanalizacyjnych czy doprowadzania energii. Prof. Antoni Tajduś, specjalista geoinżynierii uważa jednak, że warto pójść w tym aspekcie nieco dalej. Rozwój budownictwa podziemnego w miastach może się bowiem przyczynić na przykład do lepszego wykorzystania terenu, tak jak robi się to w wielkich miastach na całym świecie. Dzięki takim rozwiązaniom można rozwikłać wiele problemów związanych transportem. Wszystko dzięki metrom i premetrom, czyli połączeniu bezkolizyjnemu biegnącemu pod ziemią w miejscach gęsto zabudowanych, a także po powierzchni terenu i estakadach.

W podziemiach budowane są też wielopiętrowe parkingi dla samochodów, powstają także baseny, lodowiska. Pod ziemią mogą też być magazynowane różne towary i surowce czy odpady.

Profesor Antoni Tajduś ma szerokie zainteresowania naukowe. Główne kierunki jego działalności naukowo-badawczej dotyczą geoinżynierii w tym zwłaszcza geomechaniki, geotechniki, inżynierii skalnej. Szczególnie dużo uwagi poświecił budownictwu podziemnemu oraz zagrożeniom występującym przy eksploatacji surowców jak np. wstrząsy, tąpania, wyrzuty gazów i skał, deformacje powierzchni i związane z tym uszkodzenia budowli znajdujących się na powierzchni terenu. Zajmował się też rekonstrukcją i rewaloryzacją podziemi zabytkowych miast oraz adaptacją podziemi pogórniczych. Interesuje się również energetyką opartą o kopalne źródła energii (węgiel, gaz, ropa naftowa) oraz niekonwencjonalnymi technologiami wykorzystania węgla w gospodarce np. podziemnego i naziemnego zgazowania węgla.

Źródło: www.naukawpolsce.pap.pl

Ela Makos

Autor

Ela Makos

Polecamy

Powiązane Artykuły