O naszym rozwoju decyduje wiele czynników. Wśród nich najważniejsze jest to, jakie cechy osobowości przejawiamy. To czy ciągle się kształcimy czy też nie może mieć znaczny wpływ na to jak będziemy reagować na różne kwestie związane z naszą pracą

Zamiast cieszyć się z ukończenia szkoły powinniśmy się zastanawiać, jak w dalszym ciągu się rozwijać. To czy podejmiemy kolejne kroki na naszej ścieżce edukacyjnej związane jest z poziomem neurotyzmu. Im jest on niższy, tym istnieje większe prawdopodobieństwo, że skorzystamy z różnych aktywności umysłowych, np. rozpoczniemy studiowanie nowych kierunków na uczelniach.

Te osoby zazwyczaj mniej lękliwe, mniej nieśmiałe, ale i mniej nadwrażliwe emocjonalnie. A do tego sumienne oraz obowiązkowe. Nie da się nie zauważyć również ich poczucia własnej wartości czy znacznie wyższej od innych samooceny. Być może właśnie to daje im wiarę w we własne możliwości.

Analiza wyników dowodzi również, że osoby permanentnie kształcące się mają dużą odporność w reagowaniu na silne emocje, dobrze radzą sobie w warunkach stresowych i nie załamują się w trudnych sytuacjach. Ludzie, którzy nie kształcą się w wieku dojrzałym zazwyczaj charakteryzują się przeciętnym poziomem neurotyczności i sumienności.

Badania przeprowadzone przez Urszulę Sitnik w ramach jej pracy magisterskiej pokazują, że dziecko można nauczyć wytrwałości w planach edukacyjnych. Akceptacja i konsekwentne postępowanie obojga rodziców wobec dziecka wiąże się pozytywnie z podejmowaniem przez nie w przyszłości nieustannego rozwoju intelektualnego na różnych płaszczyznach.

Źródło: www.naukawpolsce.pap.pl