Problemy skrajnego perfekcjonisty

Plan działania pracoholików może być dla nich zgubny. Ciągle są nastawieni na to, aby dawać z siebie jeszcze więcej. Chcą być najlepsi, a to może doprowadzić ich do anankastycznych zaburzeń osobowości. Co oznacza taki skrajny perfekcjonizm?

Skrajny perfekcjonizm występuje u nieznacznej części społeczeństwa. Powstało jednak wiele teorii, które mają tłumaczyć przyczyny występowania anankastycznych zaburzeń osobowości. Dominuje pogląd, że są one wrodzone. Pierwsze jego symptomy zaburzenia można zaobserwować już w dzieciństwie. Przejawia się ono poprzez występowanie odmiennych od przeciętnych wzorców zachowań.

Osoby, u których występują te zaburzenia są przesadnie krytyczne i wymagające. Nie tolerują też niedoskonałości – zarówno u siebie jak i u innych. Siedzą do późna w biurze, przynoszą dodatkową pracę do domu, niechętnie wyjeżdżają na urlop. Aby podołać wszystkim swym obowiązkom skrupulatnie planują każdą chwilę. Rytm ich dnia wyznaczają harmonogramy i regulaminy, listy spraw do załatwienia. Wszystko mają dopięte na ostatni guzik. Nad zwykłe przyjemności i rozrywki, a także kontakty z innymi ludźmi przedkładają pracę i efektywność. We wszystkim nienaganni, w każdym calu profesjonalni.

Tacy ludzie są „niemal idealni”. Jest jednak coś, co zaburza ich pracę. Perfekcjoniści, którzy mają ogromne trudności, aby sprostać własnym wygórowanym wymaganiom, odwlekają jak mogą wykonanie czynności ważnych. Sprawy najważniejsze zostawiają na sam koniec. To sprawia natomiast, że dbałość o szczegóły spowalnia pracę, a czasami ą wręcz blokuje. W związku z tym taka osoba może z czasem nie odczuwać przyjemności z pracy, a także nie mieć na nic innego czasu.

Takie podejście do swoich obowiązków może sprawić, że w końcu zaczniemy do nich podchodzić jak do największej tortury. Co więcej, osoby cierpiące na anankastyczne zaburzenie osobowości postrzegane są jako sztywne i niedostępne, nadmiernie ambitne i moralizujące. Jednak charakterystyczne dla tego zaburzenia cechy charakteru mogą być poszukiwane w wielu zawodach. Takie osoby świetnie sprawdzą się np. w roli cenzora albo urzędnika, który ma przesadnie dbać o  przestrzeganie wyznaczonego regulaminu.

Jak sobie poradzić z tą przypadłością? Pomocne jest z pewnością wsparcie bliskich, którzy nie tylko będą wspierać tę osobę, ale i uświadamiać jej istnienie takiego problemu. Należy podjąć również próbę powstrzymania jednostki od przynoszących cierpienie zachowań.

Źródło: www.naukawpolsce.pap.pl

Ela Makos

Autor

Ela Makos

Polecamy

Powiązane Artykuły